Senes, półkrzew należący do rodziny bobowatych, dorastający do 1 m wysokości. Liście są pierzastozłożone z z 4 par jajowatolancetowatych listków, lancetowate, podłużne, szarozielone. Kwiaty żółte zebrane są w grona, osadzone są w katach liści na długich szypułkach. Roślina kwitnie od lipca do grudnia. Owocem jest niezbyt długi , owalnego kształtu, brunatno szary, strąk, a w nim brunatne, sercowate nasiona.
Surowcem zielarskim są strąki i liście, w skład których wchodzą substancje czynne takie jak: glikozydy, żywice, związki śluzowe i flawonoidy.
Surowca nie wolno podawać przy zapaleniu ślepej kiszki, w skręcie kiszek, w zbyt niskim stężeniu potasu w organizmie lub w odwodnieniu.
Liść senesu ma właściwości przeczyszczające dlatego jest stosowany przy zaparciach. Ponadto pobudza perystaltykę jelita grubego ułatwiając przemieszczanie się treści pokarmowej, wchodzi również w skład preparatów żółciopędnych.
Skuteczność ziół jest zauważalna wyłącznie przy regularnym i dłuższym stosowaniu.