Kozłek, waleriana, biedrzan, kocia trawa jest byliną osiągająca wysokość 70-150 cm. W pierwszym roku życia roślina wytwarza przyziemna rozetę ogonkowych liści. W drugim wytwarza masywną łodygę, która jest wyprostowana i delikatnie żeberkowana. Łodyga Wewnątrz dęta, walcowata, na dole owłosiona, górą naga. Liście górne (łodygowe) osadzone są na łodydze naprzeciwlegle, dolne ogonkowe. Wszystkie są nieparzysto-pierzastosieczne na spodniej stronie z reguły owłosione długimi włoskami. Kwiaty są drobne i zebrane w baldachokształtne kwiatostany szczytowe, pojawiają się od lipca do sierpnia, o zmiennym kolorze, od białego przez róż do lila. Pod ziemią posiada krótkie kłącze, które z reguły nie wytwarza rozłogów. Owocem jest podłużnie jajowaty orzeszek, który przybiera barwę od beżowego do brunatnego.
Zastosowanie w lecznictwie ma przede wszystkim korzeń, który gromadzi się jesienią. Należy pamiętać, że wzmaga działanie środków nasennych, trzeba zatem unikać stosowania równocześnie z podobnym typem leków.
Surowiec zawiera liczne biologicznie czynne substancje: estry kwasu izowalerianowego, kwas walerenowy, waleranon, walerenal i inne. Korzeń ma zastosowanie wspomagające przy zaburzeniach neurowegetatywnych, jako łagodny środek uspokajający oraz ułatwiający zasypianie. Ponadto wzmacnia serce i obniża wysokie ciśnienie. Zewnętrznie można go stosować przy gojeniu ran i wrzodów oraz usuwaniu drzazg.
Skuteczność ziół jest zauważalna wyłącznie przy regularnym i dłuższym stosowaniu.