Prawoślaz lekarski to roślina zielna należąca do rodziny ślazowaty, osiągająca wysokość do 1,5 m. Cała roślina jest owłosiona miękkimi, szarymi włoskami. Ulistnienie skrętoległe. Liście duże, dłoniaste przypominające z wyglądu liście klonu, mają zaostrzony koniec i karbowany brzeg. Kwiaty są koloru różowego, dość duże, umieszczone głównie na wierzchołku łodygi w kątach liści, pojedynczo lub po kilka. , kwitnienie ma miejsce od lipca do sierpnia.
Kształt korzenia walcowaty, nieokorowany barwy jasnobrunatnej, okorowany – kremowej. Owocem jest rozłupnia rozpadająca się na liczne ciemnobrunatne, nerkowate i płaskie rozłupki.
W zastosowaniu wykorzystuje się korzeń prawoślazu i liść prawoślazu. W korzeniu występuje śluz jako główny składnik czynny , pektyny , skrobia, sacharoza , olej tłusty, związki białkowe i inne. W liściu – śluz sięgający , olejek lotny, kwasy organiczne, związki flawonowe, skopoletyna i inne. Pochodzi z obszaru śródziemnomorskiego.
Surowce używane są do wyrobu preparatów przeciwkaszlowych, jako środki powlekające, łagodzące, osłaniające. Pomagają w stanach zapalnych przewodu pokarmowego ( podrażnieniach, uszkodzeniach nabłonka), wrzodach żołądka, nadkwaśności, zaparciach, w schorzeniach górnych dróg oddechowych takich jak nieżyt oskrzeli i gardła z kaszlem. Zewnętrznie stosuje się go w postaci płukanek w zapaleniu gardła, a także do przemywania wrzodów i czyraków.
Skuteczność ziół jest zauważalna wyłącznie przy regularnym i dłuższym stosowaniu.