Rumianek jest roślina jednoroczną z rodziny astrowatych. Osiąga wysokość do 0,5 m, łodyga jest naga, rozgałęziająca się i zakończona pojedynczymi kwiatostanami w formie koszyczków. Kwiatostany składają się z dwóch elementów : zewnętrznego i wewnętrznego. Rola kwiatów zewnętrznych jest wabienie owadów, dlatego są wydłużone i białe oraz pozbawione słupków i pręcików. Kwiaty środkowe są żółte, w kształcie okrągłe, utworzone przez kwiaty rurkowate, po zapyleniu wydają nasiona. Rumianek kwitnie od maja do końca października. Liście osadzone są na łodydze skrętoloegle i gęsto, są podwójnie pierzastosiecznie i ostro zakończone.
Surowcem leczniczym są koszyczki kwiatowe, które gromadzi się po rozwinięciu lub nasiona, kiedy więdną białe płatki a pozostała część koszyczka staje się stożkowata.Rumianek już w czasach starożytnych znany był jako panaceum na wiele dolegliwości, a swój piękny zapach zawdzięcza zawartości olejków lotnych i kwasu walerianowego.
Ma właściwości przeciwzapalne, bakteriobójcze, regulujące trawienie, moczopędne, przeciwbólowe i uspokajające. Wewnętrznie stosuje się go w celu poprawienia pracy układu pokarmowego, wątroby oraz nerek. Zewnętrznie zastosowanie maja płukanki miejsc zapalnych gardła, jamy ustnej, dróg rodnych i odbytu. Można również stosować okłady, które łagodzą bóle i ropienie oczu oraz są pomocne przy usunięciu ciała obcego z gałki ocznej. Rumianek dodawany do kąpieli wygładza i regeneruje skórę, poprawia także nastrój. </strong>Istotnym składnikiem rumianku są olejki eteryczne, w tym chamazulen. Rumianek zawiera również śluzy, żywice, gorycze, kwasy organiczne, kumarynę oraz witaminę C.
Skuteczność ziół jest zauważalna wyłącznie przy regularnym i dłuższym stosowaniu.