Jemioła pospolita, jemioła biała ( Viscum album) to krzewinka z rodziny sandałowcowatych ( Santalaceae). Jest rośliną półpasożytniczą, o kulistym kształcie, osiągającą 1 m średnicy. Łodyga jest niekorkowaciejąca, zielona, rozgałęziająca się nibywidlasto. System korzeniowy to rozbudowany system ssawek, rozrastając się w gałęziach drzewa dostarcza wody i soli mineralnych. Liście są szerokolancetowate, tępo zakończone, skórzaste i grube. Zrośnięte nasadą po dwa i nakrzyżległe. Kwiaty są jednopłciowe, żółtawe i niewielkie), zebrane w grupy umieszczone w rozwidleniach gałązek. Kwitnienie ma miejsce od lutego do kwietnia. Owocem jest biała, okrągła nibyjagoda.
Surowiec wykazuje działanie obniżające ciśnienie tętnicze krwi, poprzez bezpośrednie działanie na serce. Stosowana jest pomocniczo w leczeniu choroby nadciśnieniowej, przy podwyższonym ciśnieniu krwi lub jego zmianach pod wpływem bodźców psychicznych, w okresie pokwitania oraz przy miażdżycy. Ponadto działa przeciwkrwotocznie w zbyt obfitych miesiączkach. Surowcem zielarskim jest ziele, które zawiera cholinę i jej estry, związki trójterpenowe, alkaloid – wiskozynę oraz witaminę C.
Jej stosowanie należy jednak skonsultować z lekarzem, ponieważ jest środkiem silnie działającym.