Your cart
W koszyku nie ma jeszcze produktów
Bez czarny to duży krzew lub niewielkie drzewo z rodziny Przewiertniowatych, występującym Europie oraz zachodniej i środkowej części Azji. W Polsce bardzo pospolity na niżu i w górach po regiel dolny. Rośnie w lasach, zaroślach, parkach i w pobliżu domostw.
Do celów leczniczych zbiera się w czerwcu rozkwitające kwiatostan i suszy rozłożone cienka warstwą na półkach lub rozwieszone na drutach w miejscach zacienionych i przewiewnych. Po wysuszeniu ociera się kwiatostany przez sita i odrzuca szypułki. Zbiera się również dojrzałe owoce, gdy w sierpniu nabiorą lśniącej czarnej barwy. Ścina się całe owocostany i suszy najczęściej w suszarni ogrzewanej, następnie ociera na sitach, podobnie jak kwiaty i odrzuca szypułki. Znaczenie w lecznictwie mają tez liście bzu czarnego.
Kwiaty bzu czarnego działają napotnie, na skutek pobudzenia ośrodków regulujących wydzielanie potu. Wykazują także słabe działanie moczopędne, które przypisuje się obecności flawonoidów. Jest to charakterystyczne dla obecnych w surowcu związków o własnościach witaminy P (rutyna). Dzięki temu flawonoidy zapobiegają przenikaniu osocza i krwinek czerwonych na zewnątrz włośniczek.
Owoce bzu czarnego wykazują łagodne działanie napotne, moczopędne i przeczyszczające. Należą do wartościowych leków usuwających z organizmu wraz z potem, moczem i kałem szkodliwe produkty przemiany materii oraz egzogenne toksyny. Godne uwagi jest ich działanie przeciwbólowe, polegające na opóżnianiu reakcji bólowej pochodzenia ośrodkowego. Jest ono wprawdzie około 160 razy słabsze od morfiny, ale nie wywołuje zależności i dlatego owoc czarnego bzu może mieć szersze zastosowanie jako pomocniczy lek przeciwbólowy.
Ostatnio odkryto w liściach bzu czarnego substancje zwiększające odporność na choroby zakaźne.
Odwary z kwiatów bzu czarnego stosuje się wewnętrznie jako środek napotny w chorobach z podwyższoną temperaturą, także jako uzupełniający lek moczopędny w przebiegających ze zwiększeniem przepuszczalności włosowatych naczyń krwionośnych. Zewnętrznie służa do płukania w anginie oraz zapaleniu jamy ustnej i gardła, a także do okładów w zapaleniu spokój wek i brzegów powiek.
Czasem wykorzystuje się je do kąpieli leczniczych. Odwar z owoców bzu podaje się doustnie jako środek odtruwający i ułatwiający usuwanie z organizmu szkodliwych produktów przemiany materii, zwłaszcza w chorobie gośćcowej, chorobach zakaźnych i niektórych schorzeniach skórnych, również jako nieswoisty wspomagający środek przeciwbólowy w rwie kulszowej, zapaleniu nerwu trójdzielnego i bólach newralgicznych. W połączeniu z innymi surowcami zielarskimi owoc bzu stanowi łagodny środek przeczyszczający.
